Android -> AppEngine Bağlantısı, Tekil Kullanıcılar

Bir Android mobil uygulamasının servis tarafı bir kodlar ile entegre edilmesi gerekebilir. Ne amaçla? Belki ağır hesap gerektiren kodlar var ve bu yükü servis tarafına aktarmak istiyoruz. Ya da, mobil programın kullanıcılarının birbiri ile mesajlaşması gerekiyor, o zaman servis makinası bu mesajlaşmayı idare edecek bir trafik polisliği görevini yapacak.Entegrasyonun şekline gelince; Bu entegrasyon APİ bazlı olabilir (client Java kodları gerekli noktalarda servise APİ çağrısı yapar, bilgiyi kendi lokal ekranını değiştirmek için kullanır), ya da uygulama bir noktadan sonra kontrolü tamamen Web sayfa bazlı servis tarafına aktarabilir. Bu yazıda işleyeceğimiz ikinci türden bir bağlantı olacak. Bizim projemizin ihtiyaçları her telefonun bir kullanıcı gibi gözüktüğü ve bu kullanıcının diğerleri ile Web sayfaları üzerinden diğerleri ile mesajlaşabildiği bir sistemdi. Servis tarafında Python Google App Engine (GAE) kullanıldı.Bu durumda, ilk önce kimlik kavramını halletmek gerekiyor.

Kullanıcının kimliğini servis tarafına tanıtmak için ve kullanıcının Google'da hesabı olduğu durumda, kullanıcı / şifre kontrolünün Android'den Google'a çağrı ile yapılıp, gerekli bilgilerin servis tarafına aktarıldığı ve GAE'nin otomatik olarak bu kullanıcıya kendi APİ'si ile rahatça erisebilmesi sayesinde programa entegre edildiği birn çözüm düşünülebilirdi. Fakat bu çözüm 1) sizin programınızı kullanacak herkesin google hesabı olmasını gerektirdiği 2) kullanıcının sizin Android programınıza güvenmeyip kullanıcı / şifre bilgilerini vermekten kaçınabileceği olasılığından hareketle takip edilmedi. Bunun yerine zaten kullanıcıya özel, onu tekil olarak kimlikleyebilecek başka bir çözümü seçtik. O şey aslında telefonun ta kendisidir. Bir telefon kullanıcıya özel olduğuna göre telefon = uygulama = kimlik gibi bir irdeleme yapılabilirdi. Yani telefonda kurulan sizin Android programınız tek kullanıcıya göre yazılabilirdi.Bunu halletmenin en basit yolu, ismi iyi bilinen (well-known) tek bir dosya içinde yoksa kimlik yaratmak, varsa o kimliği Web tarafı ile her iletişimde kimlik bilgisi olarak kullanmaktı.Kimlik değeri Google Bigtable tabanında her kayıt için üretilen kimlik değerinden ibaret olabilir. Bu kimliğin üretiminin servis tarafında yapılması lazım doğal olarak, yoksa kimlik çakışmaları olabilir.Bizim çözümde APİ usulü verilip alınan tek bilgi kimlik değeri.

Bunun için çok basit bir çağrı mekanizması kullandık; düz HTTP GET ile http://[BİZİM ÜRL]/yenikullanıcı?param1=... gibi özel bir ürl ziyaret ediliyor, bu ziyaret HTTP ile Android içinden yapılıyor, ve bu ziyaret karşılığında servis tarafı hemen bir kullanıcı yaratıp, onun kimliğini response üzerinde print ile cevaba basıyor. Bu cevap bağlanan tarafta okunup, kimlik olarak hemen telefonda iyi bilinen dosyaya yazılacak ve o dosya, o kimlik telefon için hiç değişmeyecek şekilde set edilmiş olacak.

Servis tarafi:

class NewUser(webapp.RequestHandler):
  def get(self):
     param1 = self.request.get('param1') ..
     user = AppUser(param1=param1, ...)
     user.put()
     self.response.out.write(str(user.key()))

Android tarafinda ise genel baglanma, sonucu okuma kodu soyle:

public String visitUrl(String url) {

HttpClient httpclient = new DefaultHttpClient(); // Prepare a request object

HttpGet httpget = new HttpGet(url); // Execute the request HttpResponse response;
  try {
    response = httpclient.execute(httpget);
    HttpEntity entity = response.getEntity();
    if (entity != null) {
      InputStream instream = entity.getContent();
      String result= convertStreamToString(instream);
     instream.close();
     return result; }
  } catch (ClientProtocolException e)
  {
    e.printStackTrace();
  } catch (IOException e)
  {
    e.printStackTrace();
  }

  return "";
}

Kimligin dosyada olup olmadiginin kontrolu ve okunup, kullanilmasi ise sonyle. Bir Activity icinde

WebView webview = new WebView(this); setContentView(webview); ... File f = new File("/data/data/[UYGULAMA PAKET ISMI]/files/[KIMLIK DOSYASI]"); if (!f.exists()) { String url = "http://[UYGULAMA URL]/yenikullanici?param1" + ...; String id = visitUrl(url); FileOutputStream out = openFileOutput("[KIMLIK DOSYASI]", Context.MODE_PRIVATE); out.write(serialize(id)); out.close(); } FileInputStream in = openFileInput("[KIMLIK DOSYASI]"); byte [] bid = new byte[in.available()]; in.read(bid); in.close(); String id = (String)deserialize(bid); webview.loadUrl("http://[UYGULAMA URL/giris?kimlik="+id); } catch (Exception e) { e.printStackTrace(); } } public byte[] serialize(Object obj) throws java.io.IOException { ByteArrayOutputStream bos = new ByteArrayOutputStream() ; ObjectOutputStream out = new ObjectOutputStream(bos) ; out.writeObject(obj); out.close(); byte[] buf = bos.toByteArray(); return buf; } public Object deserialize(byte [] bytes) throws Exception { ObjectInputStream in = new ObjectInputStream(new ByteArrayInputStream(bytes)); Object out = in.readObject(); in.close(); return out; }

Goruldugu gibi kimlik dosyasi araniyor (dikkat: Files objesi ile /data/data/[DOSYA]/files kontrolu yapilmali, ama openFileOutput(.., Context.MODE_PRIVATE) ve openFileInput cagrilari sadece [DOSYA] ismini kullanmali) ve dosya yoksa, visitUrl ile kimlik ureten kodlara baglaniliyor, deger okunuyor, dosyaya yaziliyor, ve bundan sonra kontrolun tamamen Web'e aktarilacagi /giris noktasina kimlik bilgisi kimlik=... ile aktariliyor.Simdi, bir puruz daha kaldi. Kendisi de basli basina bir tarayici olan Webview objesine giris URL'i veriyoruz, ve aradan cekiliyoruz, bundan sonra link, dugme tiklamalari, vs. hep Web sayfalarinda olacak... Yani oyle oldugunu farz ediyorduk. Ilginc bir sekilde, ilk sayfa sonrasi link tiklamalarinin bizi apayri bir program olan Android Chrome tarayicisini goturdugunu gorduk. Bunu engellemek, her tiklamanin yine Webview icinde kalmasini saglamak icin su eki yapmak lazim. WebView objesini yarattiktan sonra Url takibi fonksiyonunu tekrar tanimlamak ve yine Webview'in kendi ic loadUrl cagrisina yonlendirmek gerekiyor. WebView webview = new WebView(this); webview.setWebViewClient(new WebViewClient() { @Override public boolean shouldOverrideUrlLoading(WebView view, String url) { view.loadUrl(url); return true; } }); setContentView(webview); Niye her tiklamanin Webview icinde kalmasini istedik? Pek cok sebebi var. Bir kere servis tarafina /giris?kimlik=.. ile giris yaptiktan sonra geriye cookie icinde kimligi tekrar donduruyorduk (oturum yaratmak icin), ve ikinci tiklama apayri bir program baslatinca cookie kayboluyordu. Ayrica, Webview gorsel duzenlemesi Chrome duzenlemesinden farkli olabiliyor; Chrome ile sayfalarimizi habire zoom ettirmemiz gerekiyordu, vs.Bu kadar.