Otomatik Test ve JUnit

Programlarınızı test etmenin yararına baska bir yazıda değindik. Şimdi test etme yöntemlerine gelelim. Test programlari yazmak zor degil; Sıkıcı ve zaman alıcı olabilirler. Test programlarinin yapmasi gereken "ana" seyler sunlardir. * Baştan sona bütün testleri işletebilme * Bir test hata bulursa, ötekilere devam edebilme özelliği * Sonunda rapor verme özelliği, ve bir test hata bulmuşsa, bütün testin 'hatalı' sayılması Eskiden bu özellikleri taşıyan küçük test "programcıklarını" kendimiz yazardık.

public static void main(String[] kelimeler){
  TestEdilenParca parca = new TestEdilenParca();
  parca.setDeger("yazi!");
  String s = parca.getDeger();
  if ("yazi!".equals(s)) {
    System.out.println("Test basarili");
  }
}

Yukarıdaki test parçası tek bir test için geçerli. Bütün testleri işletmek için, 'test üzeri' olan başka bir nesnenin, her testi ana bölümden teker teker çağırmalıdır. JUnit ile işimiz rahatladı. Java'nın bir özelliği 'Reflection' denen, metod ismini bilmeden metod çağırma yeteneğidir. Reflection kullanarak, test metod isimlerini bile ayrı ayrı çağırmamıza gerek kalmaz. testXXX gibi olan yani bütün 'test' ile başlayan metod isimleri JUnit tarafindan otomatik olarak çağırılır. Yukarıdaki kritere tekrar bakalım: JUnit butun testleri işlettikten sonra, onlarin sonuçlarını toplayabiliyor, ve 'geçti' 'kaldı' gibi onları işaretleyebiliyor. Tek bir test kalmış ise hepsi kalmış sayılır, vs.. Bir tavsiye daha: Otomatik testlerinizi 'kod derleme' icine katın. Yani bütün proje kodunuz derlendikten sonra, en son testleriniz otomatik olarak, yeni kod üzerinde işlenmelidir. Bu çok önemli! Derlemede hiç hatası olmayan kod bile "doğru kod" sayılmaz. Derlenebilen VE testlerden geçebilen kod doğru koddur.