Java İle Toptan İşlem Kalıbı

Kaynak kod

Toptan (batch) işlem yapmak, bilgi işlem sistemlerinde çoğunlukla karşımıza çıkan bir problemdir. Mesela, iki ayrı sistem arasında bilgi transferi yapmak gerekiyor. Kaynak tablo var, sonuç tablosu JDBC Connection nesnesi ile erişilebiliyor. Fakat ayrı sistemler oldukları için, bir "toptan" çalışacak bir Unix sürecinin, sürekli ayakta bekleyerek yeni gelen kayıtları görmesini bekliyoruz; Süreç yeni kayıt gördüğü an transferi yapması gerekiyor, işi bittiği zaman belli bir süre için uykuya yatması lazım. Bu kodu basit bir şekilde while(true) .. döngüsü içinde ve tek bir işlem içinde yazabiliriz. Fakat, birim testten geçirmemiz zamanı gelince, testleri nasıl yazacağız? İşlemci, sonsuz döngüye girdi ise, birim testlerin de sonsuza kadar beklemesi mi gerekecek? Bu tabii ki imkansız. Demek ki yapmamız gereken, "dışarıdan" (test ortamı içinden) işlemcinin döngüsüne karışabilmek.

Yani sadece birkaç tur atmaya zorlamak. Böylece, birkaç turden sonra beklediğimiz değerleri jUnit assertEquals işlevi ile test edebiliriz. Öteki bir kavram, uykuya yatmak: Toptan işlemler bazen 5-10 dakika kadar işleme ara vermeyi seçebilirler. Mimarinize göre bunun kararını programcılar verecektir. Fakat, birim testler için bu tekrar bir problem yaratacaktır. Testlerin geçti/geçmedi cevabını verebilmesi için (her derlemeden sonra), 5-10 dakika beklemesi mi lazım? Gene hayır. Bu probleme çözüm, "taklit nesne" kalıbından geliyor. Eğer işlemci, uyumayı kendi içinde tuttuğu bir nesneye devrecek şekilde yazılırsa, birim test ortamı bu nesne yerine kendi taklit nesnesini koyabilir.

Bu taklit nesne, gerçek nesneyi kalıtım (extends) yolu ile uzatacak, ve uyku fonksiyonunu "tekrar" tanımlayacaktır. Bu yeni tekrar tanım, derhal geri dönecek şekilde yazılacaktır. Ek olarak taklit nesnenin içinde 'sözde uyku' boolean değerini true (doğru) değerine bile değiştibilir. Böylece birim testleri, uyumuş olma/olmama gibi koşulları bile testlerine dahil edebilirler. Taklit nesneler ile gerçek nesneyi aldatmak, birim testler için son derece önemli bir kavramdır. Bir bakıma test edilen nesnenin etrafını çepeçevre sarıyoruz, sarılan nesnenin bundan hiç haberi olmuyor. O nesneye kalırsa, o, hala Uykucu nesnesini çağırıyor, dış bağlantılarını yapıyor, iletiler yolluyor. Fakat bu işi bizim 'uzatılmış' nesneler üzerinden yaptığı için, sonuçlar "kısıtlı" oluyor. Testlerimize de aynen böylesi lazım...

Kaynaklar

Örnek Java kodlarını ekte bulabilirsiniz. Bu örnek programda, hayali bir muhasebe sistemine veri aktarıyoruz. Özellikle IslemciTest'e dikkat etmenizi tavsiye ediyorum. Ve Islemci nesnesi üzerindeki main() tanımını da inceleyin. Main, bir Java nesnesinin komut satırından başlangıç noktasıdır, bu noktadan giriş yapılınca İşlemci'nin taklit olmayan nesneler ile çalışacağına dikkat edin. Yani, bu şekildeki çalışım, gerçek ortam hâlidir, yani Uykucu gibi nesnelerin gerçek hâlleri kullanılacaktır. Fakat Test'ten giriş yapılınca, setUykucu ile bu nesnelerin yerine taklit olanların konulacağını göreceksiniz.